eskiden.

Aşk eskiden varmış. Çok eskiden. İnsanların birbirlerine şiirler yazdıkları, şarkılar söyledikleri zamanlardan kalma. Nefes alınamazmış o zaman havadaki çiçek kokusundan ve tabii ki savaş. Savaş hala var. İçeride olduğu kadar dışarıda da savaş var. Aşk ise çoktan terketti gitti buraları. Dünyadan silindiğine inanılıyor. En son birileri görmüş kapı aralığından. Ama dediğim gibi çok uzun zaman önceymiş o zaman.

ve ağlamak, gözyaşı, her daim var olan. yerinde sayan. bizi bırakmayanlar ise içimizde kopan fırtına ve gürleyen gökler.onlar bizi hiç terketmediler. ayak bastığımız topraklardan çıkan sesler, altında yatanlar, inleyenler, eskiden düşleyenler. şimdi gökyüzü her zamankinden kara. şimdi gökyüzü her günden daha gri. o kadar yabancı bakmışız ki hayata, bir türlü sahip çıkmamışız yaşadığımız dünyaya. gitmeye yakın, terketmek için aceleci, hiçbir tasa olmadan aslında büyük sorunlar yaratmışız…nereye koymuşuz bize verilen hayatı ?

dumanaltı oldu etrafımız,sırf nefes alabilmek için savaş çıkartırız…