iki ay önce defterime yazdıgım yazının bloga gecirilmiş halidir.

Bu gün fotoğrafları karıştırmak istedim. İnanır mısın 4 ay sonra elim resimleri aradı. Gözlerim görmek istedi, parmaklarımsa dokunmak...
Beynim hayır hiç diyemedi, o bile benim yanımdaydı.
Kimseye söz hakkı tanımadım bu sefer.
Bir tek ben vardım soru sorunca cevap verebilecek.
Hesap verecek.
Nefes bile almadan tek tek yanıtlayabilecek.
Gözlerden uzak kuytu bir köşede söz hakkı tanınacak.

Fotoğrafları bütün gece aradım, aradım, aradım, bulamadım...